Het is wel 30 jaar geleden toen stond er in een Duits tijdschrift een Triumph TR3 serie 1 smallmouth voor restauratie te koop. Ik belde op en kreeg de moeder aan de lijn. Mijn zoon is op vakantie en komt over 14 dagen terug. 14 dagen later van 'sochtends 9 uur tot 'savonds 10 uur elk uur gebeld en kreeg hem aan de lijn, hij stond nog met de koffers in de hand. Hij beschreef de auto.
Hij vertelde dat hij de auto had willen restauren en de motor eruit gehaald had en die uit elkaar gehaald had. Zijn moeder had gedacht dat het weg kon en had het kale motorblok bij het huisvuil gezet. Hij was zo boos dat hij de auto de tuin had in geduwd en er een zeil over heen gedaan had en er 5 jaar niet meer naar gekeken had. Nu moest ie weg.
Ik bood 750 DM en dat was goed.
Komt u volgende week zaterdag om 10 uur dan zoek ik alles bij elkaar want ik ben nu even overrompeld. Op de afgesproken dag wij 300km gereden met aanhanger en komen daar aan en er staan zeker 10 mensen voor het huis. Alle hadden interesse in de auto. Toen de garage open ging stoortte iedereen zich op de auto en een bedrag van 1000 Dm werd er geroepen. Driekwart van de bezoekers droop af en ik bleef met iemand over. Na lang heen en weer en bieden kreeg ik de auto voor 1400 Dm maar baalde wel want het was bijna twee keer zo duur. De auto heeft 12 jaar in de schuur gestaan, van restauratie is nooit wat gekomen en toen kwam er iemand die er 9500 gulden voor gaf, dus het bewaren had zich geloond.

Het is nu een dag geleden maar baal nog steeds dat die auto aan mijn neus voorbij gegaan is, maar we hebben de e23 nog
