Het is 1991 en ik had een E32 gekocht en mijn e23 728i stond al een tijdje te koop dus wilde hem graag kwijt. Zaterdagavond om 22.30 belt iemand of ik de auto nog heb. Ja die heb ik nog. Kan ik dan even komen kijken. Sorry meneer het is donker en ik heb wel een buitenlamp maar wil u niet liever overdag komen? Nee dan kom ik nu nog even als het kan.
Een half uur later is de man er met zijn zoon en loopt om de auto heen in het donker en bekijkt hem van binnen. Wat moet ie ook alweer kosten? 12.500 gulden meneer. Tja, ik heb een 24 delige encyclopedie als ik die kan inruilen? Daar begin ik niet aan sorry als u het geld heeft dan kunt u komen. De twee gingen weg.
Een half uur later inmiddels na 12 uur belt een vrouw. Mijn man was net bij u voor de BMW en mijn vraag is wat u uiterlijk voor de auto moet hebben. Ik zeg 12.500 gulden. Dan willen wij hem hebben zegt ze, kunt u hem vast houden? Nou ik wil hem wel vast houden maar dan wel met een aanbetaling, dus als u morgen komt dan is die voor u. Ik zeg tegen mijn vrouw die lui zijn gek, bellen iemand zaterdagavond om 0.30 uur en willen een auto kopen die ze in het donker gezien hebben en waarmee ze niet eens gereden hebben. Zonde van mijn tijd.
Zondagmorgen stond de man om 11.00 uur voor de deur met 500 gulden aanbetaling en maandag kwam ie met de resterende 12.000 gulden. Je hebt rare lui.
De E32 en de bewuste e23